Eerste uitvoering: 12 februari 2009 in het Muziekgebouw aan 't IJ in Amsterdam door het Nieuw Ensemble
Geschreven voor: Nieuw Ensemble
In opdracht van: NFPK+
Recensie:"De nieuwste lot aan de stam kwam van Mayke Nas. Plons heet haar stuk voor tien musici - een big band van de fluistering. Suggesties van harmonie en vermoedens van ritme monden uit in een verbluffend fraai (maar in wezen oud en vertrouwd) septiemakkoord. Zo effectief kan muziek zijn als ze uit het niets komt."
(Roland de Beer in de Volkskrant, 14 februari 2009)
Het begon met nadenken over stilte. Een speld kunnen horen vallen. Een manier om stilte uit te drukken in geluid. Een stilte laten vallen... Iets in het water laten vallen. Kon ik muziek in het water laten vallen? En hoe zou dat dan klinken? Een stuk muziek tot zinken brengen. Dat leek me een mooi idee, dat uiteindelijk tot niets anders dan tot stilte kon leiden. Ik moest denken aan 'Reflets dans l'eau' van Debussy. Weerspiegelingen in het water. Zouden die kopje onder te krijgen zijn? Een Escheriaans gevoel van zinsbegoocheling bekroop me. Het lijkt me dat het niet kan. Maar dat wat niet kan of niet mag oefent een onweerstaanbare aantrekkingskracht op me uit...
