Er zijn van die iconische films waarvan de vertelstructuur, de sfeer, een specifieke scène of de muziek in ons collectief geheugen gegrift staat. Je hoeft maar de zin "We'll always have Paris" uit te spreken om er meteen een wereld aan (zwart-wit) beelden en emoties mee op te roepen. Zeg "West Side Story" en de rivaliserende jeugdbendes vliegen al dansend door de straten van New York. Zeg "Groundhog Day" en een sjacherijnige Bill Murray beleeft als ondergewaardeerde weerman telkens hetzelfde; dag na dag na dag na dag.

In 'Behind the Scenes' draait het geheugen ons - zoals zo vaak - een loer. De herinneringen en associaties kloppen niet. Er vinden dingen plaats die nooit in de film plaats hebben gevonden. Of toch wel? Of toch net anders? Of toch helemaal niet? Of…. hád het zo kunnen gaan… als je een kijkje achter de schermen had kunnen nemen…, een blik in de keuken had kunnen krijgen…, een vlieg op de muur had kunnen zijn…?